ความเขินอายก็มีแง่บวกเช่นกัน

พฤติกรรมขี้อายเกี่ยวข้องกับพฤติกรรมเชิงบวกหลายประการ ได้แก่  ทำได้ดีที่โรงเรียน ประพฤติตนไม่เดือดร้อน. ตั้งใจฟังผู้อื่น ดูแลง่าย สาเหตุที่เป็นไปได้ของความเขินอาย สาเหตุที่เป็นไปได้บางประการของความประหม่า ซึ่งมักทำงานควบคู่กัน อาจรวมถึง พันธุศาสตร์ – ลักษณะของบุคลิกภาพสามารถตัดสินใจได้ อย่างน้อยก็ในบางส่วน โดยองค์ประกอบทางพันธุกรรมที่สืบทอดมาของแต่ละบุคคล บุคลิกภาพ - ทารกที่อ่อนไหวทางอารมณ์และหวาดกลัวได้ง่ายมักจะเติบโตเป็นเด็กขี้อาย พฤติกรรมที่เรียนรู้ - เด็ก ๆ เรียนรู้โดยการเลียนแบบแบบอย่างที่มีอิทธิพลมากที่สุด พ่อแม่ของพวกเขา พ่อแม่ขี้อายอาจ สอน ความ เด็กขี้อาย ให้ลูกด้วยการยกตัวอย่าง ความสัมพันธ์ในครอบครัว – เด็กที่รู้สึกไม่ผูกพันกับพ่อแม่หรือมีประสบการณ์ในการเลี้ยงดูที่ไม่สอดคล้องกัน อาจวิตกกังวลและมีแนวโน้มที่จะมีพฤติกรรมขี้อาย พ่อแม่ที่ปกป้องลูกมากเกินไปอาจสอนให้ลูกรู้จักยับยั้งและกลัว โดยเฉพาะสถานการณ์ใหม่ๆ ขาดปฏิสัมพันธ์ทางสังคม - เด็กที่ถูกแยกจากผู้อื่นในช่วงสองสามปีแรกของชีวิตอาจไม่มีทักษะทางสังคมที่ช่วยให้มีปฏิสัมพันธ์กับคนที่ไม่คุ้นเคยได้ง่าย การวิจารณ์ที่รุนแรง – เด็กที่ถูกแกล้งหรือรังแกโดยบุคคลสำคัญในชีวิต (พ่อแม่ พี่น้อง และสมาชิกในครอบครัวหรือเพื่อนที่ใกล้ชิด) อาจมีแนวโน้มที่จะเขินอาย กลัวความล้มเหลว – เด็กที่ถูกผลักดันหลายครั้งจนเกินความสามารถ (และจากนั้นจะรู้สึกแย่เมื่อพวกเขาไม่สามารถ วัดผลได้) อาจมีความกลัวความล้มเหลวที่แสดงออกมาในรูปแบบของความอาย

โพสต์โดย : น้อนต๊ร๊าก เมื่อ 18 พ.ค. 2566 10:47:02 น. อ่าน 89 ตอบ 0