โฮโลแกรม หน้าคลื่นแสงที่ตัดกันทั้งสองด้าน

อิมัลชันที่ไวต่อแสงที่ใช้ในการสร้างโฮโลแกรมจะบันทึกการรบกวนระหว่างคลื่นแสงในลำแสงอ้างอิงและวัตถุ เมื่อยอดคลื่นสองยอดมาบรรจบกัน นี่คือการแทรกแซงที่สร้างสรรค์ เมื่อจุดสูงสุดพบกับราง พวกเขาหักล้างกัน โฮโลแกรม นี่คือการรบกวนแบบทำลายล้าง คุณสามารถคิดว่าจุดสูงสุดของคลื่นเป็นจำนวนบวกและส่วนต่ำสุดเป็นจำนวนลบ ในทุก ๆ จุดที่ลำแสงทั้งสองตัดกัน ตัวเลขทั้งสองนี้จะรวมกัน ซึ่งจะทำให้คลื่นส่วนนั้นแบนราบหรือขยายใหญ่ขึ้น สิ่งนี้เหมือนกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคุณส่งข้อมูลโดยใช้คลื่นวิทยุ ในการส่งสัญญาณวิทยุแบบแอมพลิจูดมอดูเลต (AM) คุณต้องรวมคลื่นไซน์เข้ากับคลื่นที่มีแอมพลิจูดต่างกัน ในการส่งสัญญาณวิทยุแบบปรับความถี่ (FM) คุณต้องรวมคลื่นไซน์เข้ากับคลื่นที่มีความถี่ต่างกัน คลื่นไซน์เป็นคลื่นพาหะที่ซ้อนทับกับคลื่นลูกที่สองที่นำข้อมูลในโฮโลแกรม หน้าคลื่นแสงที่ตัดกันทั้งสองด้านจะสร้างรูปแบบของไฮเปอร์โบลอยด์ซึ่งเป็นรูปทรงสามมิติที่ดูเหมือนไฮเปอร์โบลาหมุนรอบจุดโฟกัสหนึ่งจุดหรือมากกว่านั้น คุณสามารถอ่านเพิ่มเติมเกี่ยวกับรูปทรงไฮเพอร์โบลอยด์ได้ที่Wolfram MathWorld แผ่นโฮโลกราฟิกวางตำแหน่งที่ด้านหน้าของคลื่นทั้งสองชนกัน จับภาพตัดขวางหรือชิ้นส่วนบางๆ ของรูปทรงสามมิติเหล่านี้ หากฟังดูสับสน ลองจินตนาการว่ามองผ่านด้านข้างของตู้ปลาใสๆ ที่มีน้ำอยู่เต็ม หากคุณหย่อนหินสองก้อนลงในน้ำที่ฝั่งตรงข้ามของตู้ปลา คลื่นจะกระจายเข้าสู่ศูนย์กลางเป็นวงแหวน เมื่อคลื่นปะทะกัน พวกมันก็จะรบกวนซึ่งกันและกันทั้งในเชิงสร้างสรรค์และเชิงทำลาย หากคุณถ่ายภาพพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำนี้และปกปิดทั้งหมดยกเว้นชิ้นบางๆ ตรงกลาง สิ่งที่คุณเห็นคือภาพตัดขวางของการรบกวนระหว่างคลื่นสองชุดในตำแหน่งเฉพาะจุดหนึ่ง

โพสต์โดย : น้อนกาาาาาตุ๋ย เมื่อ 3 พ.ค. 2566 16:49:16 น. อ่าน 86 ตอบ 0